RAM
New member
Politikacılar etkinliklerine gelip gidiyorlar, tanınmış girişimciler ve şirketler üyeler – ancak Almanya’nın orta ölçekli iş dernekleri ne kadar etkili?
Federal Şansölye ve bakanlarının yoğun bir programı var, ancak bazı etkinlikler için düzenli olarak zaman ayırıyorlar: “Aile Girişimci Günleri”, “İş Günü” veya “Sanayi Günü” – ekonominin temsilcileri ve her şeyden önce Alman aracı büyüklüğündeki şirketler, hemen hemen her zaman Konuşmalar ve panel tartışmaları için politikacıları davet ediyor.
Birçok vatandaş bundan şüpheleniyor. Çıkar grupları ve politikacılar arasındaki değiş tokuşa eleştirel bir gözle bakılıyor. Bunun sonuçları var: her iki profesyonel grup da – politikacılar ve lobiciler – düzenli olarak güven sıralamasında en alt sıralarda yer alıyor.
Politikacıların bu tür etkinliklere katılmaktan her zaman mutlu olmaları, çıkar gruplarıyla belli bir yakınlığın olduğunu gösteriyor. Dernekler bunun için çok para ödüyor. Peki Almanya’da ekonomik lobicilik tam olarak nasıl çalışıyor?
“Mittelstand” iyi satıyor
Lobbycontrol derneğinden Aurel Eschmann, t-online ile yaptığı bir röportajda, “‘Mittelstand’ teriminin arkasında çok çeşitli şirketler var” diyor. “İlgili dernekler bu olumlu çerçeveden yararlanıyor.” Eschmann ve meslektaşları yıllardır bu alanda daha fazla şeffaflık için kampanya yürütüyor – ironik bir şekilde kendisini paydaşlar arasına koyuyor.
“Olumlu çerçeveleme” ile ne demek istiyor: Dernekler tarafından formüle edilen isimler ve temsil iddiaları, derneklere kimin üye olduğunu her zaman hemen netleştirmez. Örneğin, “aile şirketi” kelimesini duyduğunda, çoğu kişinin aklına küçük el işi işletmeleri, araba tamirhaneleri veya köşe başında sahibi tarafından yönetilen fırın gelir.
Aurel Eschmann, Lobbycontrol derneğinde lobi düzenlemesi ve lobi kontrolü için bir kampanya yürütücüsüdür. (Kaynak: Lobi kontrolü)
Aslında aile şirketinin üyesi olamayacak olanlar da tam olarak bunlardır. Bunun için en az on çalışan ve yıllık bir milyon Euro ciro gerekiyor. Buna göre, dernekteki yaklaşık 600 şirket arasında Henkel, Dr. Oetker veya Deichmann gibi hepsi de sahibi aileler tarafından yönetilen büyük şirketlerin patronları yer alıyor.
Açık sözler arasında ve
Örnek, aile şirketlerinin, genellikle aynı anda bahsedilseler bile, genellikle orta ölçekli bir şirket olarak kabul edilen şeyin bir parçası olmadığını göstermektedir. Kendi ifadelerine göre, derneğin odak noktası, örneğin bir halef sorunu söz konusu olduğunda, öncelikle özel organizasyon yapısı hakkında üyeler arasındaki fikir alışverişidir.
Göm
Dernek, çıkarlarını temsil etmek için grafik, bazen sert bir dil kullanmaktan çekinmiyor: CDU’nun veraset vergisi planları “yıkıcı bir adım”, en yüksek vergi oranını artırma önerileri “mali ötenazi”. Ve genel olarak dernek, “Biz ekonomiyiz!” web sitelerinde.
Haftalık “Zeit” gazetesinin yakın zamanda yaptığı araştırma, derneğin eylemlerine baktı ve derneği bazen “silah ve kimya endüstrilerinden daha saldırgan” davranmakla suçlayan Yeşil Milletvekili Anton Hofreiter’den alıntı yaptı. Araştırma ayrıca genel kurul toplantı tutanakları da dahil olmak üzere derneğin dahili belgelerine atıfta bulunur. Başkan Yardımcısı Karl Tack, derneğin FDP ve CDU’nun küçük ve orta ölçekli işletmeler birliği üzerinde “fikir oluşturucu” bir etkiye sahip olduğunu vurguladı.
Federal Maliye Bakanı Christian Lindner, Aile İş Günleri’nde bir konuşma yapıyor. (Kaynak: Bernd von Jutrczenka)
Kulağa güçlü geliyor, ancak dikkatle incelenmelidir. Çünkü bu, somut kanıtlarla da desteklenmeyen bir iç iletişimdir. Aile girişimcilerinin siyaset üzerinde etkili olmak istedikleri bir sır değil, ancak bunu yapmakta ne kadar başarılı olduklarını ölçmek zor.
Federal Şansölye ve bakanlarının yoğun bir programı var, ancak bazı etkinlikler için düzenli olarak zaman ayırıyorlar: “Aile Girişimci Günleri”, “İş Günü” veya “Sanayi Günü” – ekonominin temsilcileri ve her şeyden önce Alman aracı büyüklüğündeki şirketler, hemen hemen her zaman Konuşmalar ve panel tartışmaları için politikacıları davet ediyor.
Birçok vatandaş bundan şüpheleniyor. Çıkar grupları ve politikacılar arasındaki değiş tokuşa eleştirel bir gözle bakılıyor. Bunun sonuçları var: her iki profesyonel grup da – politikacılar ve lobiciler – düzenli olarak güven sıralamasında en alt sıralarda yer alıyor.
Politikacıların bu tür etkinliklere katılmaktan her zaman mutlu olmaları, çıkar gruplarıyla belli bir yakınlığın olduğunu gösteriyor. Dernekler bunun için çok para ödüyor. Peki Almanya’da ekonomik lobicilik tam olarak nasıl çalışıyor?
“Mittelstand” iyi satıyor
Lobbycontrol derneğinden Aurel Eschmann, t-online ile yaptığı bir röportajda, “‘Mittelstand’ teriminin arkasında çok çeşitli şirketler var” diyor. “İlgili dernekler bu olumlu çerçeveden yararlanıyor.” Eschmann ve meslektaşları yıllardır bu alanda daha fazla şeffaflık için kampanya yürütüyor – ironik bir şekilde kendisini paydaşlar arasına koyuyor.
“Olumlu çerçeveleme” ile ne demek istiyor: Dernekler tarafından formüle edilen isimler ve temsil iddiaları, derneklere kimin üye olduğunu her zaman hemen netleştirmez. Örneğin, “aile şirketi” kelimesini duyduğunda, çoğu kişinin aklına küçük el işi işletmeleri, araba tamirhaneleri veya köşe başında sahibi tarafından yönetilen fırın gelir.
Aurel Eschmann, Lobbycontrol derneğinde lobi düzenlemesi ve lobi kontrolü için bir kampanya yürütücüsüdür. (Kaynak: Lobi kontrolü)
Aslında aile şirketinin üyesi olamayacak olanlar da tam olarak bunlardır. Bunun için en az on çalışan ve yıllık bir milyon Euro ciro gerekiyor. Buna göre, dernekteki yaklaşık 600 şirket arasında Henkel, Dr. Oetker veya Deichmann gibi hepsi de sahibi aileler tarafından yönetilen büyük şirketlerin patronları yer alıyor.
Açık sözler arasında ve
Örnek, aile şirketlerinin, genellikle aynı anda bahsedilseler bile, genellikle orta ölçekli bir şirket olarak kabul edilen şeyin bir parçası olmadığını göstermektedir. Kendi ifadelerine göre, derneğin odak noktası, örneğin bir halef sorunu söz konusu olduğunda, öncelikle özel organizasyon yapısı hakkında üyeler arasındaki fikir alışverişidir.
Göm
Dernek, çıkarlarını temsil etmek için grafik, bazen sert bir dil kullanmaktan çekinmiyor: CDU’nun veraset vergisi planları “yıkıcı bir adım”, en yüksek vergi oranını artırma önerileri “mali ötenazi”. Ve genel olarak dernek, “Biz ekonomiyiz!” web sitelerinde.
Haftalık “Zeit” gazetesinin yakın zamanda yaptığı araştırma, derneğin eylemlerine baktı ve derneği bazen “silah ve kimya endüstrilerinden daha saldırgan” davranmakla suçlayan Yeşil Milletvekili Anton Hofreiter’den alıntı yaptı. Araştırma ayrıca genel kurul toplantı tutanakları da dahil olmak üzere derneğin dahili belgelerine atıfta bulunur. Başkan Yardımcısı Karl Tack, derneğin FDP ve CDU’nun küçük ve orta ölçekli işletmeler birliği üzerinde “fikir oluşturucu” bir etkiye sahip olduğunu vurguladı.
Federal Maliye Bakanı Christian Lindner, Aile İş Günleri’nde bir konuşma yapıyor. (Kaynak: Bernd von Jutrczenka)
Kulağa güçlü geliyor, ancak dikkatle incelenmelidir. Çünkü bu, somut kanıtlarla da desteklenmeyen bir iç iletişimdir. Aile girişimcilerinin siyaset üzerinde etkili olmak istedikleri bir sır değil, ancak bunu yapmakta ne kadar başarılı olduklarını ölçmek zor.