A
admin
Guest
İneklerin Midesinde Bulunan “Mucize”: Plastik Yiyen Bakteri
Avusturyalı bilim insanları, ineklerin sindirim sistemlerinde bulunan kimi bakterilerin plastiği parçalayabildiğini ve bu bakterilerin hakikat bir biçimde kullanılırsa plastik kirliliğini azaltmaya yardımcı olabileceğini keşfetti. Araştırma, Frontiers in Bioengineering and Biotechnology mecmuasında yayınlandı.
İnekler aslına bakarsan günlük beslenmeleri sırasında doğal bitki polyesterleri yiyor. Bu niçinle grup, midelerinde polyester hidrolizi (bu çeşit materyalleri parçalayan kimyasal bir reaksiyon) gerçekleştirebilen bir sistem olduğunu düşünüyordu. Başlardaki soru şuydu: Şayet doğal polyesterleri parçalayabiliyorlarsa, bunu yapay olanlar için de yapabilirler mi?
Grup inek işkembelerinde bu yeteneğe sahip bakterileri bulduktan daha sonra, bu bakterilerin polyester ailesindeki en yaygın termoplastik olan polietilen tereftalat yahut PET’i parçalama yeteneklerini test etti. Ayrıyeten iki unsur daha test edildi: Biri, kompostlanabilir plastik torbalarda yaygın olarak kullanılan polibütilen adipat tereftalat (PBAT), başkası, bitkilerden elde edilen şekerlerden yapılan Polietilen furanoat, (PEF) idi.
Testlerin kararında çok heyecan verici keşifler yapıldı: Üç plastiğin tamamı sıkıntısız bir biçimde parçalandı. Takım, bu parçalanmanın işkembe sıvısı ortasında daha verimli bir biçimde gerçekleştiğini de gözlemledi. Burada, sıvı ortasındaki enzimlerin de devreye girdiğini ve plastiği parçalayan bakterilerin daha yeterli çalışmalarını sağladığı düşünülüyor. Çalışmayı yürüten bilim insanlarından Dr. Ribitsch, “Her gün mezbahalarda yüksek ölçüde işkembe sıvısı ortaya çıkıyor. Bu parçalanma sürecini büyük ölçeklerde gerçekleştirmek istediğimizde, yeteri kadar sıvıya ulaşmamız mümkün olacak” diyor.
Takım, çalışmalarına devam ederek bakterilerden faydalanarak etrafa dostu endüstriyel süreçlerin geliştirilmesine katkıda bulunmayı planlıyor.
Avusturyalı bilim insanları, ineklerin sindirim sistemlerinde bulunan kimi bakterilerin plastiği parçalayabildiğini ve bu bakterilerin hakikat bir biçimde kullanılırsa plastik kirliliğini azaltmaya yardımcı olabileceğini keşfetti. Araştırma, Frontiers in Bioengineering and Biotechnology mecmuasında yayınlandı.
İnekler aslına bakarsan günlük beslenmeleri sırasında doğal bitki polyesterleri yiyor. Bu niçinle grup, midelerinde polyester hidrolizi (bu çeşit materyalleri parçalayan kimyasal bir reaksiyon) gerçekleştirebilen bir sistem olduğunu düşünüyordu. Başlardaki soru şuydu: Şayet doğal polyesterleri parçalayabiliyorlarsa, bunu yapay olanlar için de yapabilirler mi?
Grup inek işkembelerinde bu yeteneğe sahip bakterileri bulduktan daha sonra, bu bakterilerin polyester ailesindeki en yaygın termoplastik olan polietilen tereftalat yahut PET’i parçalama yeteneklerini test etti. Ayrıyeten iki unsur daha test edildi: Biri, kompostlanabilir plastik torbalarda yaygın olarak kullanılan polibütilen adipat tereftalat (PBAT), başkası, bitkilerden elde edilen şekerlerden yapılan Polietilen furanoat, (PEF) idi.
Testlerin kararında çok heyecan verici keşifler yapıldı: Üç plastiğin tamamı sıkıntısız bir biçimde parçalandı. Takım, bu parçalanmanın işkembe sıvısı ortasında daha verimli bir biçimde gerçekleştiğini de gözlemledi. Burada, sıvı ortasındaki enzimlerin de devreye girdiğini ve plastiği parçalayan bakterilerin daha yeterli çalışmalarını sağladığı düşünülüyor. Çalışmayı yürüten bilim insanlarından Dr. Ribitsch, “Her gün mezbahalarda yüksek ölçüde işkembe sıvısı ortaya çıkıyor. Bu parçalanma sürecini büyük ölçeklerde gerçekleştirmek istediğimizde, yeteri kadar sıvıya ulaşmamız mümkün olacak” diyor.
Takım, çalışmalarına devam ederek bakterilerden faydalanarak etrafa dostu endüstriyel süreçlerin geliştirilmesine katkıda bulunmayı planlıyor.