RAM
New member
Vatandaş ödeneği geçim kaynağı ve makul bir asgari yaşam standardı sağlamak için tasarlanmıştır. Hangi faydaları içerir? Açıklayalım.
Vatandaş ödeneği, kendilerini maddi olarak destekleyemeyen herkes için bir devlet yardımıdır. Ocak 2024'ten itibaren Hartz IV yardımlarının yerini alacaktır. Vatandaş ödeneği, işsizlik yardımı almayan ancak yine de çalışabilen ihtiyaç sahiplerini desteklemek için tasarlanmıştır.
İş bulamayan veya maaşları geçim masraflarını karşılamaya yetmeyen kişiler yardım talep etme hakkına sahiptir. Bu kılavuzda Vatandaş Ödeneği'nin hangi masrafları karşıladığını öğrenebilirsiniz.
Vatandaş Yardımı üç farklı ihtiyaç türünden oluşmaktadır:
Makul ihtiyaçlar söz konusu olduğunda, öncelikle bunların mevcut varlıklar veya gelirle karşılanıp karşılanamayacağı kontrol edilir. İş merkezi kesintileri ve korunan varlıkları hesaba katar. Diğer sosyal yardımlara hak kazanıyorsanız, yardıma olan ihtiyacınızı azaltmak için önce bu yardımlara başvurmanız gerekir. Yalnızca bu yardımlar yardıma olan ihtiyacınızı ortadan kaldırmaya yeterli değilse vatandaş ödeneğine hak kazanırsınız. Bu tür sosyal yardımlar şunları içerir:
Vatandaş ödeneği için standart gereklilik, esas olarak yiyecek, kişisel bakım, giyim, ev enerjisi ve ev eşyalarının maliyetlerini karşılamayı amaçlayan aylık sabit bir orandır. Vatandaş ödeneğine hak kazanan kişi, bu aylık sabit oranı ne için kullanacağına kendisi karar verir.
Bekarlar, bekar ebeveynler ve küçük bir partneri olan yetişkinler için 2024'teki standart aylık gereksinim 563 avrodur. Yeterli geliri olmayan yetişkin partnerler 506 avroluk aylık standart gereksinime hak kazanır. Çocuklar için aylık haklar şu şekildedir:
Konaklama ve ısınma masrafları, makul olmaları koşuluyla vatandaş ödeneği tarafından karşılanır. İş merkezi uygunluğunu kontrol eder ve yerel kiraların seviyesini hesaba katar. Kira doğrudan ev sahibine de ödenebilir. Kendi evi veya dairesi olanlar için emlak vergisi, borç faizi, bina sigortası ve makul ek masraflar karşılanır.
Ek ihtiyaç, özel yaşam durumlarından kaynaklanır. İş merkezi, farklı durumlar için standart gereksinimin farklı yüzdelerini dikkate alır. Hamileliğin 13. haftasından itibaren hamile kadınlar, çocuklarının sayısına ve yaşına bağlı olarak bekar ebeveynler, engelli kişiler ve tıbbi nedenlerle pahalı beslenmeye ihtiyaç duyan kişiler ek ihtiyaçlara sahiptir.